-page-001.jpg)
Είναι μια παραλία που δεν μοιάζει με καμία από όσες έχω υπάρξει. Όχι για την αμμουδιά της ούτε για τη θάλασσά της. Αλλά για τον κόσμο της.
Προτού πατήσουμε το πόδι μας, ορισμένοι γνωστοί μάς είπαν ότι είναι παραλία γυμνιστών για ομόφυλα ζευγάρια και φαίνονταν πολύ σίγουροι για τα λεγόμενά τους. Εμείς είμαστε στρέιτ ζευγάρι και δεν κάνουμε γυμνισμό, αλλά ήδη είχαμε κλείσει δωμάτιο και είχαμε οργανώσει την έξοδό μας για την Οαχάκα, επομένως δεν μπορούσαμε να αλλάξουμε τα σχέδιά μας για άλλες παραλίες εκεί κοντά που είναι επίσης διάσημες, όπως το μαγικό χωριό Mazunte, το San Agustinillo ή το Puerto Escondido - ίσως το πιο γνωστό τουριστικό θέρετρο της πολιτείας.
Η παραπληροφόρηση και τα fake news είναι ίσως το φαινόμενο της εποχής και όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων, ό,τι είχαμε ακούσει για τη Zipolite ήταν ένα ψέμα ή τουλάχιστον ένα μικρό μέρος της αλήθειας. Ναι, είναι παραλία γυμνιστών, η μοναδική παραλία γυμνιστών σε ολόκληρο το Μεξικό, ο γυμνισμός είναι καθ' όλα νόμιμος και αποδεκτός μόνο στη Σιπολίτε, αλλά το θέαμα δεν περιλαμβάνει μόνο γυμνιστές. Όλες και όλοι είναι ευπρόσδεκτοι, με μαγιό ή χωρίς μαγιό, με ρούχα ή όπως μας γέννησε η μανούλα μας και κανείς δεν ψέγει κανέναν. Ναι, έχει ομόφυλα ζευγάρια, αλλά όχι μόνο. Έχει οικογένειες, παιδιά, ετερόφυλα ζευγάρια, ομόφυλα ζευγάρια, παρέες, νέους ανθρώπους, μεσήλικες και ηλικιωμένους, ξένους τουρίστες, ντόπιους, Μεξικανούς τουρίστες. Είναι μια παραλία που τα έχει όλα και ο καθένας/η καθεμία μπορεί να είναι ο εαυτός τους ελεύθερα και αγαπημένα.
Έχει και το πρώτο -ίσως το μοναδικό- ξενοδοχείο στο Μεξικό όπου ο γυμνισμός είναι προαιρετικός, το Hotel Nude ακριβώς μπροστά από την παραλία.
Μου άρεσε πολύ η παραλία της Σιπολίτε, γιατί πρώτο και κύριο είδα τον κόσμο όπως εγώ τον φαντάζομαι στα καλύτερά του. Έναν κόσμο όπου μπορείς να είσαι όπως θες, όπως εκφράζεσαι και όπως τη βρίσκεις χωρίς να ενοχλείς και να σε ενοχλεί κανένας, ανεξάρτητα από το φύλο, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, τη θρησκεία, το χρώμα του δέρματος, την κοινωνική θέση, τον τόπο καταγωγής, την τσέπη σου κλπ.
Έχει κι ένα φαντασμαγορικό ηλιοβασίλεμα.
Μπορείς να περπατάς πάνω κάτω χωρίς να βαριέσαι ούτε στιγμή, αφού έχει μήκος περίπου 2 χιλιόμετρα και πλάτος 40 μέτρα. Κάνεις τη γυμναστική σου, ενώ παράλληλα χαζεύεις τα κύματα, τους ψαράδες, τους γλάρους και τους λουόμενους. Δεν ακούς τα music boxes, αυτή τη μάστιγα, δύσκολα κάποιος να σε ενοχλήσει με την μπάλα ή τη ρακέτα, ενώ αν πέσεις σε παρέα που είναι κάπως πιο φωνακλού από τις υπόλοιπες έχει μεγάλη άπλα να αλλάξεις θέση και να συνεχίσεις απτόητα τη φάση σου. Η θάλασσα είναι μόνιμα φουρτουνιασμένη, καθώς ο Ειρηνικός ωκεανός δεν αστειεύεται καθόλου, αλλά για όποιον/-α ξέρει καλό κολύμπι, μπορεί να πλατσουρίσει και να παίξει με τα κύματα για όσο αντέχουν οι μύες του σώματός τους.
Πολλοί μάς είχαν πει ότι συγκεντρώνει χίπιδες από όλον τον κόσμο, κάτι που επίσης απέχει αρκετά από την αλήθεια, αφού ναι, έχει άτομα που ακολουθούν τον συγκεκριμένο τρόπο ζωής, αλλά κρίνοντας από τα ρούχα των τουριστών κυρίως το βράδυ που κάνεις την έξοδό σου για να φας στο χωριό, έχει κάθε καρυδιάς καρύδι. Από το λίγο που συνομίλησα με κάποιους, έρχονται στην περιοχή κυρίως για την ελευθερία που πρεσβεύει και την αγάπη στη διαφορετικότητα, για τις σχετικά χαμηλές τιμές, για το σέρφινγκ, αλλά και για τα μαθήματα της γιόγκα που γίνονται εκεί κατά συρροή.
Στην παραλία του San Agustinillo που απέχει μόλις 4 χιλιόμετρα από τη Σιπολίτε βρήκαμε έναν ψαρά που μας πήγε στα ανοιχτά για να θαυμάσουμε τις φάλαινες. Είναι η εποχή της αναπαραγωγής και τα θαλάσσια κήτη προτιμούν τα ζεστά νερά του Μεξικού, για να γεννήσουν τα μικρά τους. Μόλις αυτά αποκτήσουν τη δύναμη για να επιβιώσουν από μόνα τους επιστρέφουν στα κρύα νερά της πιο Βόρειας Αμερικής.
Όταν με το καλό επιστρέψαμε από την παρατήρηση της μίας και μοναδικής φάλαινας που συναντήσαμε, βγήκαμε στη γύρα για φρέσκο ψαράκι. Από μακριά είδα μία βάρκα να πλησιάζει και τους ψαράδες να αραδιάζουν στην παραλία κάτι τεράστια ψάρια. Λέω από μέσα μου μπορεί να μας δώσουν ένα μικρό κομμάτι να το ψήσουμε στη σχάρα. Όταν πλησίασα, είχαν ήδη τελειώσει με το ξεφόρτωμα και με τρόμο διαπίστωσα ότι είχαν αρχίσει να καθαρίζουν τα ψάρια στο ίδιο εκείνο σημείο όπου οι λουόμενοι έκαναν το μπάνιο τους. Δεν ξέρω τι είναι νόμιμο και τι παράνομο σε αυτές τις περιπτώσεις, αλλά η όλη διαδικασία με άφησε άφωνη και έκανα πολύ καιρό να ξαναφάω ψάρι. Η παραλία San Agustinillo από την άλλη θα κάνει πολύ καιρό να με ξαναδεί. Με μια πιο προσεκτική ματιά διαπίστωσα ότι το ψάρι που είχαν ξεφορτώσει και καθάριζαν στην παραλία ήταν καρχαρίας. Μετά από τόσα ντοκιμαντέρ που έχω δει για το παράνομο ψάρεμα και εμπόριο, έκανα μια μίνι ιντερνετική έρευνα για να βρω τι ισχύει και ο Γενάρης είναι μήνας που όντως επιτρέπεται το ψάρεμα του καρχαρία στις ακτές του Ειρηνικού Ωκεανού στο Μεξικό. Δεν έχω γνώσεις επί του θέματος, αλλά σωστό ηθικά δεν μου φάνηκε καθόλου, καθότι ο καρχαρίας είναι όπως και ο άνθρωπος στο θέμα της αναπαραγωγής, ως θηλαστικό δεν αναπαράγεται συχνά και κάνει χρόνια πολλά για να αναπτυχθεί πλήρως. Τις σκέψεις μου για την ηθική διάσταση του θέματος δυνάμωσαν και οι αντιδράσεις των ψαράδων που μόλις πήγα να βγάλω φωτογραφία από το αποκρουστικό θέαμα, μου είπαν σε όλους τους τόνους ότι απαγορεύεται. Όταν ρώτησα γιατί δεν μου απάντησαν.
Αυτά συνέβησαν στην παραλία San Agustinillo. Άλλο μεγάλο μείον γενικά στις παραλίες του Μεξικού, οι παραλίες της Οαχάκα δεν αποτελούν εξαίρεση, είναι τα κόπρανα των σκύλων. Όχι, καθόλου δεν ευθύνονται τα σκυλιά που αφοδεύουν. Ευθύνονται οι ιδιοκτήτες που δεν περισυλλέγουν τα κόπρανά τους. Ελπίζω με τον καιρό και με τη σωστή εκπαίδευση -κυρίως των ιδιοκτητών- το φαινόμενο αυτό να εξαλειφθεί.
Για να κλείσω ωστόσο με ταξιδιωτική διάθεση, να πω ότι στα μαγαζιά με τα σουβενίρ της Σιπολίτε μπορεί οι τιμές να είναι στον Θεό, διπλάσιες και τριπλάσιες από τις τιμές της Πόλης του Μεξικού, αλλά το φαγητό είναι οικονομικό και τα καταλύματα για κάθε πορτοφόλι. Είχα και έναν διάλογο του παραλόγου με έναν σερβιτόρο που θα τον ζήλευε κάθε θεατρικός συγγραφέας. Όπου Σ σερβιτόρος και Γ Γλύκα, εγώ δηλαδή:
Σ: Θα θέλατε κάτι να πιείτε;
Γ: Ναι, θα ήθελα ένα λευκό κρασί παρακαλώ.
Σ: Δεν σερβίρουμε αλκοόλ.
Γ: Τι κρίμα. Γιατί;
Σ: Ο ιδιοκτήτης είναι χριστιανός.
Γ: Μα ο Χριστός ευλόγησε το κρασί.
Σ: Δεν ξέρω. Δεν είμαι χριστιανός.
Γ: Τι είστε αν επιτρέπεται;
Σ: Καθολικός.
Comments