Καραϊβική, να πας ή να μην πας;

Φυσικά και να πας, πώς θα σχηματίσεις τις δικές σου εντυπώσεις αν δεν πας - τι ερωτήσεις βάζω κι εγώ στους τίτλους. Αλλά θα ήθελα να γράψω τη δική μου άποψη από αυτά που έχω δει κι έχω ακούσει, κυρίως από Έλληνες που ζουν ή έχουν ήδη ταξιδέψει προς τα εκεί. Πρόσφατα πήγα στο Isla Mujeres, ένα μεξικάνικο νησί της Καραϊβικής, κατάλληλο για τουρισμό χειμώνα-καλοκαίρι. Ένα ταξίδι που με έβαλε σε σκέψεις για πολλούς λόγους, ένας από αυτούς, αν τελικά η Καραϊβική είναι όντως ένας προορισμός ονειρεμένος ή υπερτιμημένος από τουρίστες που δεν έχουν παραλίες εύκολα προσβάσιμες και εξαιρετικές, όπως οι Έλληνες.

Προσωπικά, θεωρώ την Καραϊβική υπερτιμημένη. Και στο Μεξικό οι παραλίες είναι καθαρές. Αν πας Κούβα, Curaçao, Barbados, σε πιάνει απελπισία από το σκουπίδι. Οι περισσότεροι Έλληνες που ξέρω απογοητεύονται μόλις πατήσουν τα πόδια τους. Οι Ευρωπαίοι του βορρά ενθουσιάζονται. Βγάζεις ωραίες φωτογραφίες, αλλά το κολύμπι, έτσι όπως το ξέρουμε στην Ελλάδα, το ξεχνάς. Απολαμβάνεις τη λευκή άμμο, το γαλάζιο του ουρανού, το τιρκουάζ της θάλασσας, κανένα κοκτέιλ στην ξαπλώστρα ή τα θαλασσινά στο τραπέζι σου, αλλά δυστυχώς, σε γενικές γραμμές, δεν κολυμπάς. Πλατσουρίζεις. Τα νερά συνήθως είναι θολά, δεν έχει κύμα, αλλά η άμμος είναι τόσο ψιλή που σηκώνεται σαν πούδρα από τα ρεύματα και δεν βλέπεις πού πατάς και πού βρίσκεσαι. Σε τσιμπάει η μέδουσα ή το σαλάχι και δεν ξέρεις από πού σου ήρθε. Οι παραλίες έχουν φύκια ξεβρασμένα που με τον καιρό βρομούν και ζέχνουν, αλλά οι φωτογραφίες είναι φανταστικές. Βέβαια, να πω και να διευκρινίσω ότι υπάρχει ΠΑΡΑ ΠΟΛΥΣ ΚΟΣΜΟΣ που επιλέγει τη μεξικάνικη Καραϊβική για καταδύσεις. Έχει διάφορες σχολές, κάποιες έχουν προσιτές τιμές, άλλες όχι, αλλά σε γενικές γραμμές όλες έχουν καταρτισμένους δασκάλους και είναι αρκετά δημοφιλείς, όχι μόνο στους Αμερικανούς, αλλά και στους Βορειοευρωπαίους που τα τελευταία χρόνια φαίνεται να επιλέγουν όλο και περισσότερο το συγκεκριμένο κομμάτι γης για να περάσουν τις διακοπές τους.

Ήρθε η φίλη μου η Αγγελική για πρώτη φορά στο Μεξικό και ήθελα να πάμε κάπου ξεχωριστά. Κάπου, όπου να μην έχω ξαναπάει ούτε εγώ, να φτιάξουμε τις δικές μας προσωπικές αναμνήσεις, να γνωρίσει ένα μέρος του Μεξικού ιδιαίτερο, να έχει θάλασσα, αλλά να μη θυμίζει σε τίποτα ελληνική παραλία, να βγάλει ωραίες φωτογραφίες για την επιχείρησή της στην Ελλάδα (Seatherny Clothing, ρούχα από χέρι, ελληνικότατα, θηλυκότατα, για on line shopping, ψάξτε το), να το ευχαριστηθεί. Έχω κι ένα μωρό... Το φρέσκο θαλασσινό αεράκι είναι βάλσαμο για τα πνευμόνια του Ορέστη από τη μία, ήθελα μια παραλία από την άλλη όπου να μπορεί να πλατσουρίσει το αγοράκι μου στα ρηχά χωρίς κίνδυνο. Ένας φίλος που μένει στη Σουηδία κι ένας άλλος Έλληνας που μένει Playa del Carmen, μου πρότειναν να πάω Isla Mujeres. Ο πρώτος μάλιστα μου συνέστησε να μείνω μακριά από το Holbox, ένα άλλο νησί της Καραϊβικής, ενώ ο δεύτερος μου είπε να αποφύγω σαν τον διάολο την Playa del Carmen που είναι επίσης δημοφιλής προορισμός. Έχω βρεθεί και στο ένα μέρος και στο άλλο. Από Καραϊβική, έχω επισκεφτεί επίσης την Τulum, το Progresso κοντά στη Mérida, το νησί Cozumel και το Cancún και αυτές είναι οι εντυπώσεις μου:

Holbox

Το πιο αγαπημένο μου μέρος. Δεν είναι για χόρταση, εκτός αν σας αρέσει το αραλίκι, είναι μικρό το μέρος για πολλά πολλά. Πήγα εκεί για τον μήνα του μέλιτος και οι μέρες κύλησαν πραγματικά σαν μέλι. Εμένα στις διακοπές μού αρέσει το αραλίκι. Ήταν Δεκέμβριος, δεν είχε βροχές, αλλά αρκετά πράγματα δεν καταφέραμε να κάνουμε λόγω κακοκαιρίας και πανσελήνου, όπως εκείνο το τουρ μες στη μέση της νύχτας όπου βλέπεις ένα σωρό υποθαλάσσια όντα να φωσφορίζουν και να δημιουργούν ένα υποθαλάσσιο σέλας. Bioluminescencia στα ισπανικά. Δεν είχε πολύ sargazo, φύκια που ξεβράζει η θάλασσα, ήταν ΟΚ, αλλά αν δεν τα μαζέψεις αμέσως γίνονται βουνό και μπορεί να βρομίσει ο τόπος. Είναι ένα νησί πολύ τουριστικό, κατοικείται μόνο ένα πολύ μικρό κομμάτι του σαν τη Σκιάθο μας, το υπόλοιπο είναι φύση, φλαμίνγκος, άμμος σαν χιόνι και κοκοφοίνικες. Φυσικό καταφύγιο για ζώα και φυτά, προστατευμένο και πολύ καθαρό. Είναι ένα νησί με χαρακτήρα καθώς δεν βλέπεις πουθενά αυτοκίνητα! Όχι, δεν θυμίζει σε τίποτα την Ύδρα, γιατί εκτός από την έλλειψη αυτοκινήτων, δεν έχει δρόμους με τσιμέντο, όλο το νησί έχει χωματόδρομους και αμμόδρομους. Μονο τα golf carts βλέπεις παντού και είναι ο μόνος τρόπος να μετακινηθείς. Δεν είναι ειδυλλιακά τα πράγματα όταν βρέχει και ζήσαμε τέτοιες μέρες όπου όλοι οι δρόμοι είχαν μετατραπεί σε λάσπες, αλλά, παιδιά, όταν είσαι σε μήνα του μέλιτος και περνάς λευκά Χριστούγεννα στη λευκή άμμο της Καραϊβικής δεν σε νοιάζει τίποτα, ακόμα και το μη κολύμπι. Θα ξαναπήγαινα!

Playa del Carmen

Η Χαλκιδική στα χειρότερά της. Ποια Καραϊβική και ποια τοπία ειδυλλιακά. Gringos παντού, Αμερικανάκια μικρά σε ηλικία που θέλουν να κλαμπάρουν, μουσική στη διαπασών τα βράδια από τα κλαμπς, βρήκα κι εγώ η χαζή ένα δωμάτιο για μένα και την αδερφή μου μέσα στην πόλη για να είμαστε δίπλα στη θάλασσα και δεν μπορούσαμε να κοιμηθούμε το βράδυ από τα μπαρ και τα ξενύχτια των άλλων. Στην είσοδο του ξενοδοχείου είχε ένα μεγάλο δοχείο με ωτασπίδες. Γυρνούσαμε από τη θάλασσα το σούρουπο, κουμπώναμε δύο ωτασπίδες και κάπως κλείναμε τα μάτια μας τη νύχτα. Η θάλασσα είναι μέτρια, έχει beach bars παντού όπου με κατανάλωση μπορείς να την αράξεις σε ξαπλώστρες, με το αζημείωτο φυσικά, οι τιμές είναι κάπου στα 30€ οι δύο ξαπλώστρες με την ομπρέλα. Λίγη άμμος, λίγη σκιά για όσους δεν αγαπούν την ξαπλώστρα, σε ώρες και μέρες αιχμής δεν βρίσκεις τίποτα. Το φαγητό είναι καλό, αλλά όχι το καλύτερο του Μεξικού, έχει κι αυτό τουριστοποιηθεί για τις ανάγκες των Αμερικανών. Καθόλου δεν μου άρεσε, αλλά καλά πέρασα, γιατί ήμουν με την αδερφή μου και γιατί κάναμε πολλές ημερίσιες εκδρομές στα πέριξ. Με αλλά λόγια, η Playa del Carmen είναι ένα καλό εφαλτήριο, για να δεις ό,τι ωραίο σου προσφέρουν οι πολιτείες Quintana Roo και Yucatán:

Τις δημοφιλείς πυραμίδες Chichén-Itzá.

Τον αρχαιολογικό χώρο Muyil στην περιοχή Maya Ka'an.

Cenotes, λίμνες υπόγειες, σε σπηλιές, αλλά και ανοιχτές στο ύπαιθρο, μια απόκοσμη εμπειρία.

Cenote είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται μόνο στο Μεξικό και προέρχεται από τη λέξη των Μάγια "dzonot" που σημαίνει "άβυσσος". Για τον πολιτισμό των Μάγιας, οι cenotes θεωρούνταν πηγές ζωής· εκτός από το ότι παρείχαν ζωτικό υγρό, αποτελούσαν είσοδο σε έναν άλλο κόσμο και κέντρο επικοινωνίας με τους θεούς.

Cozumel

Ένα νησί γνωστό για τις καταδύσεις του. Είναι μεγάλο σε έκταση, έχει αρκετά πράγματα να δεις και να κάνεις. Εγώ πήγα για μονοήμερη εκδρομή από την Playa del Carmen, είναι δίπλα, καλά πέρασα, καλά έφαγα και πολύ καλά κολύμπησα οφείλω να ομολογήσω. Μας αποπροσανατόλισε μια Μεξικάνα που ρωτήσαμε και καταλήξαμε να περπατάμε κάπου μία ώρα κάτω από τον καυτό ήλιο για να βρούμε μια παραλία να την αράξουμε, αλλά τέλος καλό όλα καλά. Θα ήθελα να ξαναπάω. Έχει συνέχεια φέρι από την Playa del Carmen.

Tulum

Η Μύκονος του Μεξικού. Πανάκριβο μέρος, όλες οι τιμές στον Θεό, αλλά για μια μονοήμερη εκδρομή ή για μια νύχτα θα έλεγα ότι αξίζει τον κόπο. Όχι, δεν με ενέπνευσε το περιβάλλον να κολυμπήσω, που είναι το μεγάλο μου παράπονο, αλλά απόλαυσα τον αρχαιολογικό χώρο των Μάγιας με φόντο τις γνωστές μαγευτικές εικόνες της Καραϊβικής και το ήπια κάποια στιγμή το κοκτέιλ μου με θέα τα χρώματα που κάνουν τόσο δημοφιλή τον συγκεκριμένο προορισμό. Καθόλου του γούστου μου. Αυτό το μέρος πλέει σε άλλα μήκη κύματος από τα δικά μου.

Riviera Maya

Δεν έχω πάει, δεν νομίζω ότι θέλω να πάω, κάποιοι που έχουν πάει μου λένε τα καλύτερα, ότι έχει επιλογές για όλα τα βαλάντια και μου έχουν δείξει φωτός φανταστικές όπως συμβαίνει πάντα στη φωτογενέστατη Καραϊβική, άλλοι δηλώνουν απογοητευμένοι από τις τιμές και από το ότι δεν μπόρεσαν να κολυμπήσουν όπως θα ήθελαν. Συμπεριέλαβα το μέρος στο άρθρο μου απλώς και μόνο γιατί είναι από τους τοπ προορισμούς. Δεν έχω άποψη, δεν έχω ιδέα, στο μυαλό μου, από αυτά που έχω δει και έχω ακούσει ανήκει στην ίδια κατηγορία με την Tulúm. Μακριά και αγαπημένοι.

Cancún

Είναι μια μεγάλη πόλη με μια Zona Hotelera, ήτοι ξενοδοχειακή ζώνη, τίγκα στα ξενοδοχεία. Νυχτερινή διασκέδαση στο φουλ, εμπορικά κέντρα, εστιατόρια, μπαρς, καφετέριες, χαμός. Η πιο δημοφιλής παραλία είναι η Costa Mujeres, όταν εγώ πήγα γινόταν πατείς με πατώ σε, δεν τρελάθηκα. Ωστόσο, όπως και η Playa del Carmen, είναι ένα καλό εφαλτήριο για να κάνεις μονοήμερες εκδρομές και για αυτό αποτελεί πλέον έναν από τους δημοφιλέστερους, αν όχι τον πιο δημοφιλή προορισμό του Μεξικού. Έχει απευθείας πτήσεις από την Ευρώπη, έρχονται άπειροι Βορειοευρωπαίοι τουρίστες και Τούρκοι, μάλιστα ένας οδηγός ταξί μου είπε ότι σπάνια βλέπει πια Αμερικανούς, πιο πολύ βλέπει Ρώσους, Τούρκους και Σκανδιναβούς. Αν είσαι του all inclusive, this is the place, εγώ που δεν είμαι δεν θα το ξαναπροτιμήσω. Ωστόσο, χάρη στο Κανκούν, έμαθα για έναν Έλληνα Youtuber που γυρνάει σε επικίνδυνα μέρη του κόσμου, κυρίως της Λατινικής Αμερικής, και προκαλεί την τύχη του, αλλά βγάζει ωραίες ιστορίες, είναι ωραίος τύπος και κάνει ωραία βίντεο. Ο Jimmy Carter πήγε λοιπόν στο Villa Otoch που θεωρείται το πιο επικίνδυνο μέρος του Κανκούν και αυτό είναι το βίντεό του:

Isla Mujeres

Πήγα, είδα κι έφυγα. Δεν με συγκίνησε καθόλου. Υπάρχουν άλλα μέρη του Μεξικού που πάω και ξαναπάω και εξακολουθούν να με συγκινούν, όπως η Oaxaca. Υπάρχουν φυσικά και αυτά που με ξετρέλαναν στην αρχή και πλέον δεν τα αντέχω, γιατί έχουν κατακλυστεί από Αμερικανούς τουρίστες, όπως η Sayulita. Το Isla Mujeres, το Νησί των Γυναικών μπακαλίστικα μεταφρασμένο στα ελληνικά, είναι αμιγώς τουριστικό, απόλυτα προσαρμοσμένο στις ανάγκες των λευκών τουριστών, έχει άπειρες τουριστοπαγίδες, εξωφρενικές τιμές σε αρκετές περιπτώσεις, πάρτυ για μεσήλικες και κανέναν ιδιαίτερο χαρακτήρα. Ωστόσο, είχε κάτι μαγευτικό: τη θάλασσα της Καραϊβικής. Τα νερά είναι αβαθή για δεκάδες μέτρα, ό,τι πρέπει για οικογένειες με μωρά ή μικρά παιδιά. Δεν έχει ρεύματα, τι ρεύματα να έχει με θάλασσα στο μισό μέτρο, επομένως βλέπεις πού πλατσουρίζεις και δροσίζεσαι. Αλλά κάνεις μόνο αυτό, τουλάχιστον στην Playa Norte, που θεωρείται μια από τις πιο όμορφες παραλίες του Μεξικού: πλατσουρίζεις και δροσίζεσαι. Δεν κολυμπάς. Πολύ ακριβά τα πάντα, δωμάτια , εστιατόρια, οι υπηρεσίες μέτριες σε σχέση με άλλες περιοχές του Μεξικού και τουριστικές με την κακή έννοια του όρου. Είμαστε όλοι αναλώσιμοι. Μου πούλησαν ένα ντόνατ για 100 πέσος, 5,5 ευρώ, μου έφυγαν τα μαλλιά, αλλά πεινούσα τόσο πολύ που το πλήρωσα. Πήγαμε και σε ένα εστιατόριο, ο ιδιοκτήτης μετά από μία ώρα κι ενώ ακόμα τρώγαμε, άρχισε να μας πιέζει να τελειώνουμε να φύγουμε, να καθίσουν άλλοι πελάτες, δεν νομίζω ότι έχω προσβληθεί περισσότερο από συμπεριφορά εστιάτορα. Και γενικά, δεν μου αρέσει το θέαμα με Μεξικανούς στην υπηρεσία λευκών τουριστών. Τα μόνα που θα μου μείνουν όμορφα χαραγμένα στη μνήμη μου είναι η παρέα με την Αγγελική, τα γέλια που κάναμε με τους στρατιώτες μες στη μέση της παραλίας να περιπολούν και η Caleta Nómada, μια πανέμορφη μικρή παραλία δίπλα σε ένα ροζ Barbie-στικο all inclusive ξενοδοχείο ονόματι Mía.

Mérida

Τι όμορφη πόλη η Μέριδα, είχα κάνει ένα μικρό πέρασμα από εκεί την περίοδο της πανδημίας, έφαγα cochinita pibil κι έσκασα, έκανα κάμποσες βόλτες στους δρόμους και τις πλατείες της, είχα ενθουσιαστεί άπειρα από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα της πόλης. Κάποιοι μου είχαν πει ότι είναι μια πόλη που φιλοξενεί οικογένειες των ναρκοβαρόνων και αυτό την κάνει ιδιαίτερα σέιφ, αλλά και ιδιαίτερα πλούσια. Λίγα λόγια εδώ.

40 λεπτά περίπου από τη Μέριδα έχει το Progreso, μια αδιάφορη πόλη με καλό φαγητό, αλλά αν συνεχίσεις τον δρόμο σου θα βρεις ατελείωτες λευκές παραλίες με ωραία ηλιοβασιλέματα, φλαμίγκος και κροκόδειλους. Οι πυραμίδες στον αρχαιολογικό χώρο Xcambó είναι μαστ και φυσικά μερικές από τις χιλιάδες cenotes βρίσκονται κάπου εκεί στα πέριξ. Απολαυστική εμπειρία, τη συνιστώ ανεπιφύλακτα.

Και τέλος, ένα μικρό σχόλιο για μας τους ταξιδιάρηδες:

Διάβασα μια εντελώς μπούρδα ως σχόλιο σε ένα πολύ ωραίο ποστ για τη Ζανζιβάρη που γίνεται βορά των τουριστών τα τελευταία χρόνια. Τουρίστες πετούν γλυκά και νομίσματα στα παιδιά και το ποστ σχολίαζε αρνητικά τη συγκεκριμένη πράξη ως υπεροπτική, κάτι που με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη. Μπορείτε να δείτε το ποστ εδώ: https://www.facebook.com/share/p/23p63qfJRUZr3AqZ/?mibextid=qi2OmgΚαι

Παρεμπιπτόντως δεν είναι μόνο η Ζανζιβάρη που γίνεται βορά των τουριστών. Και στο Μεξικό έρχονται πολλά παιδιά και ενήλικες που απλώνουν το χέρι στους λευκούς τουρίστες και θλίβομαι κάθε φορά στο θέαμα. Τέλος πάντων, το μπουρδοσχόλιο έκραζε τη συγγραφέα του ποστ για τα ταξίδια της σε αυτή τη μεριά του πλανήτη με έναν τρόπο πολύ πικρόχολο επικαλυμμένο με μια εσάνς κουλτουριάρη αριστεροταλιμπάν. Το δικό μου σχόλιο εμού της ταξιδιάρας είναι το εξής: Τα ταξίδια δεν ανήκουν στην ελίτ. Ούτε ο πολιτισμός. Ο καθένας στη ζωή του βάζει προτεραιότητες στα οικονομικά του. Άλλος θέλει να έχει οικογένεια, σπίτι, αυτοκίνητο και άλλος θέλει να ταξιδεύει στην Κούβα ή τη Ζανζιβάρη. Κάποιος μπορεί να έχει και τα δύο την ίδια στιγμή ή το καθένα ξεχωριστά σε άλλη στιγμή της ζωής του. Με ρωτούν διάφοροι κατά καιρούς πώς γίνεται να ταξιδεύω ή να πηγαίνω θέατρο τρεις την ώρα. Μέχρι να αποκτήσω τον Ορέστη είχα μόνο τον εαυτό μου, δεν είχα σπίτι να συντηρώ, δεν είχα αυτοκίνητο, δεν ήθελα να έχω, σκεφτείτε πόσα λεφτά ξοδεύετε για αυτά τα δύο αγαθά, όσα και να ξοδεύετε και αν ξοδεύετε και θα καταλάβετε τι εννοώ. Άλλοι φίλοι μου έχουν και σπίτι και αυτοκίνητο, αλλά τους αρέσουν τα ταξίδια και κόβουν από άλλα πράγματα για να κάνουν τη ζωή που επιθυμούν. Και δεν χρειάζεται να ξοδεύεις μια περιουσία. Αν θες να ξοδέψεις γούστο σου και καπέλο σου, αλλά αν δεν έχεις να ξοδέψεις, υπάρχουν τόσες επιλογές, αρκεί να είσαι ευέλικτος και να ψάχνεις τι έχει να σου προσφέρει ο απίστευτα όμορφος πλανήτης μας τη σήμερον ημέρα. Όταν με ρωτούν ευγενικά, θα απαντήσω ευγενικά, όταν ρωτούν ή σχολιάζουν πικρόχολα μπλοκάρω και ούτε καν ξοδεύω ενέργεια να απαντήσω. Αν μπορώ εγώ που είμαι καλλιτέχνης και δουλεύω μεροδούλι μεροφάι, μπορούν όλοι. Αρκεί να το θέλουν. Τώρα με τον Ορέστη φυσικά κι έχουν αλλάξει οι προτεραιότητες και έχουν περιοριστεί τα πάντα στα απολύτως απαραίτητα. Αλλά η ιδεολογία του ταξιδιού μπήκε στη ζωή μου μετά τα 25 μου χρόνια και δεν ξεριζώνεται πια, θα άλλαζα πολλά αν γύριζα τον χρόνο πίσω, θα ξεκινούσα πολύ νωρίτερα, από τα 17 που είχα αρχίσει να δουλεύω και να έχω δικά μου λεφτά. Δηλώνω πλέον εξαρτημένη. Όταν έχω λεφτά κάνω μεγάλα ταξίδια, όταν δεν έχω επισκέπτομαι καλούς φίλους ή ψάχνω ευκαιρίες με τη δουλειά μου. Έχω όμως θέληση και όπως ήδη έγραψα εξάρτηση. Δεν υπολογίζω το χρήμα όταν θέλω να κάνω ένα ταξίδι που λιγουρεύομαι. Οι πικρόχολοι ας μείνουν στις σπηλιές τους.