Tacos al pastor

Το μεξικάνικο πιτόγυρο!

Η πόλη του Μεξικού μου θυμίζει την Αθήνα. Σε όσους-ες το λέω παραξενεύονται, αλλά εμένα αυτή μου θυμίζει.

Η πόλη του Μεξικού βέβαια είναι σχεδόν πέντε (!) φορές η Αθήνα, αλλά και πάλι. Υπάρχει ζωή στους δρόμους όλο το 24ωρο. Αυτοκίνητα και άνθρωποι πάνε-έρχονται, πανέμορφες γωνιές ξεπροβάλλουν από παντού, μαγαζιά να πάρεις ό,τι χρειάζεσαι, και να μην χρειάζεσαι πάλι να πάρεις, μικροπωλητές, νέφος, λακούβες (πρέπει πάντα να προσέχεις πού πατάς, γιατί αλλιώς θα βρεθείς στο έδαφος).

Περπατάω λοιπόν όσο πιο προσεχτικά γίνεται και σε κάθε μέτρο, σε κάθε γωνιά, από κάθε μαγαζί, κάθε σπίτι αναδύεται και μια διαφορετική μυρωδιά! Τόσες μυρωδιές που δεν προλαβαίνω να φιλτράρω και να ξεχωρίσω τη μία από την άλλη. Έχει όλων των ειδών τις μυρωδιές: καλές, κακές, ξινές, γλυκιές, πικάντικες, έντονες, απαλές, φαγητού, απορρυπαντικού, σκουπιδιών, ακριβών αρωμάτων, φτηνών αρωμάτων, τσιμέντου, εξάτμισης, λουλουδιών, γρασιδιού, γλυκών εδεσμάτων, μπαχαρικών, τάκος – η λίστα είναι ατελείωτη! Ό,τι θες. Δεν προλαβαίνει ο εγκέφαλός μου να κάνει την επεξεργασία και δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα άλλο όταν περπατώ στους δρόμους της πόλης του Μεξικού. Τόσες πολλές και διάχυτες είναι οι μυρωδιές.

Τον πρώτο λοιπόν καιρό που περπατούσα, έβλεπα παντού... γύρο. Ναι, ακριβώς σαν αυτόν που έχουμε και στην Ελλάδα με την κατακόρυφη μεταλλική σούβλα που κάνει γύρες γύρω από τον εαυτό της για να ψηθεί το κρέας. Η μόνη διαφορά είναι στο χρώμα. Εδώ ο γύρος είναι κόκκινος. Ρώτησα, έμαθα και φυσικά έφαγα.

Πρόκειται για το διάσημο tacos al pastor. Είναι must στην πόλη του Μεξικού. Ένα από τα αξιοθέατα. Αλήθεια. Το χοιρινό κρέας μαρινάρεται σε αποξηραμένες πιπεριές τσίλι, καρυκεύματα και... ανανά και μετά φτιάχνεται και ψήνεται όπως ακριβώς και ο δικός μας ο γύρος. Στη συνέχεια, σερβίρεται σε τορτίγιας (αντί για πίτα) με διάφορα συνοδευτικά, όπως κρεμμύδι, κόλιανδρο, ντομάτα (όλα ψιλοκομμένα) κι ένα κομμάτι... ανανά. Την πίτσα με τον ανανά δεν μπορώ να τη φάω - μετά από 4 χρόνια στην Ιταλία, θα είναι σαν να διαπράττω ιεροσυλία, δεν μου αρέσει κιόλας - αλλά στο τάκος αλ παστόρ πάει πολύ ομολογουμένως. Μπορείς να βάλεις και μοσχολέμονο και διάφορες άλλες πικάντικες σάλτσες που σου φέρνουν στο τραπέζι για να το κάνεις ηφαίστειο ή όσο πικάντικο εσύ το θες, ανάλογα με τα γούστα.

Από αυτά που διάβασα στο ίντερνετ – έχει και μια σειρά στο Νέτφλιξ: Taco Chronicles που τα εξηγεί όλα – το tacos al pastor ήρθε εδώ από Λιβανέζους μετανάστες τέλη του 19ου, αρχές του 20ου αιώνα. Οι περισσότεροι από αυτούς Χριστιανοί – που σημαίνει ότι μπορούσαν να τρώνε και χοιρινό κρέας - έφεραν μαζί τους το αράβικο σαουαρμά, που είναι σαν το τούρκικο ντόνερ κεμπάμπ και σαν τον δικό μας γύρο. Με τα χρόνια και τις δεκαετίες, το σαουαρμά προσαρμόστηκε στις μεξικάνικες γεύσεις και ιδού το tacos al pastor!

Η θέα μου (περίπου) καθώς έτρωγα τάκος.