Ceviche, το μεξικάνικο σούσι!

Ένα νόστιμο ψαροφαγητό για να μυρίσει λίγο καλοκαίρι...

Τι είναι το Ceviche; Το σεβίτσε είναι το μεξικάνικο σούσι. Για να το θέσω απλά. Αν δεν σας αρέσει το σούσι, μην μπείτε στον κόπο να διαβάσετε τη συνταγή. Με άλλα λόγια: είναι ωμό ψάρι αναμεμειγμένο με λαχανικά. Έχει διάφορες παραλλαγές στα διάφορα μήκη και τα πλάτη του Μεξικού, αλλά εγώ θα σας δώσω τη συνταγή της αγαπημένης μου Ίζαμπελ από την πόλη του Μεξικού. Όπως μπορείτε να φανταστείτε, το τρώνε αρειμανίως στις μεξικάνικες ακτές με συνοδεία από τορτίγιες, αλλά και στην πρωτεύουσα έχει την τιμητική του, καθότι η πόλη του Μεξικού είναι μια μητροπολιτική πόλη που θα τολμούσα να πω ότι τα έχει όλα!

Εδώ ένα μεξικανοελληνικό βίντεο από την Ίζαμπελ με τα υλικά που θα χρειαστείτε και λίγες οδηγίες για το πώς να εκτελέσετε τη συνταγή:

Έπαθα ένα μικροεγκεφαλικό όταν άκουσα 15 λεμόνια, αλλά εδώ λεμόνια λένε τα μικροσκοπικά λάιμ, επομένως εσείς βάλτε όσα λεμόνια χρειάζεται για να καλύψετε το φιλέτο, ώστε να “ψηθεί” μέσα στον χυμό τους.

Υλικά για δύο άτομα:

Δύο φιλέτα ψάρι της επιλογής σας, κομμένα σε κύβους ή γαρίδες καλά καθαρισμένες, κομμένες σε κύβους.

Δύο ντομάτες κομμένες σε κύβους.

Μισό κρεμμύδι ξερό κόκκινο, κομμένο σε κύβους.

Ένα αγγούρι καθαρισμένο από φλούδα και σποράκια... κομμένο σε κύβους!

Μία καυτερή πιπερίτσα, αν σας αρέσουν τα ηφαίστεια, αλλιώς μισή καυτερή πιπερίτσα ψιλοκομμένη. Αν δεν αντέχετε τα καυτερά, βάλτε πιπεριά κανονική. Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα.

Κόλιανδρο, μία χουφτίτσα, ψιλοκομμένο.

Σίγουρα 5-6 ζουμερά λεμόνια να κολυμπήσει το ψάρι ή η γαρίδα.

3-4 κουταλιές της σούπας κέτσαπ για χρώμα και γεύση.

Λίγο ταμπάσκο.

Αλάτι.

Πιπέρι.

Εκτέλεση:

Ζουλήξτε τα λεμόνια και βάλτε μέσα το φιλέτο με αλάτι και πιπέρι να σταθεί για μία ώρα ώστε να “ψηθεί” το ψάρι μέσα στον χυμό τους.

Μετά από μία ώρα πετάτε μέσα τα λαχανικά, το κέτσαπ, το ταμπάσκο, τα ανακατεύετε, δοκιμάζετε αν είναι εντάξει στο αλάτι και τα-ντα!

Έτοιμο το ceviche για το γλυκό καλοκαιράκι.

Είναι κρύο πιάτο και πολύ δροσιστικό.

Να πω βέβαια ότι εγώ το τρώω όλο τον χρόνο, πολύ με αρέσει. Και δεν το προσφέρω ως κυρίως πιάτο, αν και αυτός είναι ο ρόλος του: πρωταγωνιστικός. Τις περισσότερες φορές διαπράττω την ιεροσυλία και το προσφέρω ως σαλάτα. Αλλά είπαμε: περί ορέξεως κολοκυθόπιτα.

Καλή όρεξη!