top of page
  • Εικόνα συγγραφέαΓλύκα Στόιου

Η ΓΙΑΓΙΑ ΚΑΙ Η ΑΡΚΟΥΔΑ - παραμύθι της γιαγιάς μου

Έγινε ενημέρωση: 6 Φεβ

Την περασμένη Παρασκευή πήγα στο σχολείο του γιου μου και αφηγήθηκα στα μεγαλύτερα παιδιά μια σειρά από παραμύθια στα ισπανικά. Έκανα πρόβες δύο εβδομάδες για τρία μικρά παραμύθια, αλλά καλά τα πήγα, νομίζω. Το διασκεδάσαμε και περισσότερο από όλους εγώ! Πρώτα αφηγήθηκα τον Ψύλλο και την Ψείρα που είναι από τα πιο αστεία παραμύθια των αδερφών Γκριμ. Άλλαξα μόνο το τέλος που όλοι πνίγονται, γιατί δεν ήθελα να πνίγει κανείς. Είπα ότι το πηγάδι έφτιαξε μια τεράστια λίμνη και όλοι άρχισαν να κολυμπούν και κολύμπησαν μέχρι την Ελλάδα και έκαναν τις διακοπές τους σε ένα ελληνικό νησί. Μετά αφηγήθηκα το παραδοσιακό παραμύθι η Γιαγιά και η Αρκούδα που έλεγε η γιαγιά μου η Ελένη. Το άλλαξα και αυτό λιγάκι, γιατί είχε πολλά δράματ. Για το τέλος, ταξιδέψαμε μέχρι την αρχαία Ελλάδα και αφηγήθηκα τον αγαπημένο μου μύθο του Αισώπου, ο Λαγός και η Χελώνα. Εκεί δεν άλλαξα τίποτα. Γέμισα χαρά για όλο τον Φεβρουάριο! Εδώ σας έχω το παραμύθι της γιαγιάς μου όπως το αφηγήθηκα στα 4χρονα. Μπορείτε να το ακούσετε με ένα λίγο διαφορετικό τέλος μαζί με άλλα παραδοσιακά παραμύθια στο https://on.soundcloud.com/74tSm


Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσε η γιαγιά Ελένη μαζί με τα τρία εγγονάκια της: τη Γλύκα, την

Έλενα και τον Χρήστο.


Κάθε μέρα ανέβαινε η καημένη η γιαγιά πάνω στο βουνό για να μαζέψει ξύλα για τη σόμπα.


Μια μέρα που ήταν ψηλά στο βουνό κι έψαχνε για ξύλα, εμφανίστηκε μπροστά της μια πελώρια

αρκούδα. Η γιαγιά τρόμαξε.


«Γιαγιά, θα σε φάω!»


«Μη! Μη! Μη με φας, καλή μου αρκούδα. Γριά γυναίκα είμαι. Ένα μάτσο κόκαλα. Τι να

φας από μένα; Έχω όμως στο σπίτι τρία ζουμερά εγγόνια. Αυτά να έρθεις να φας…»


Η αρκούδα το σκέφτηκε για λίγο.


«Εντάξει, γιαγιά, θα σε αφήσω να φύγεις. Πήγαινε σπίτι και σε λίγο θα έρθω κι εγώ. Πρέπει να πάω στην τουαλέτα... Δεν κρατιέμαι!»


Η γιαγιά, χωρίς να χάσει καιρό, πάει στο σπίτι, κλειδώνει πόρτες, κλείνει παντζούρια,

κατεβάζει κι ένα τσεκούρι παλιό του παππού από το πατάρι και μαζεύει τα παιδιά γύρω από τη

σόμπα.


Δεν περνάει πολλή ώρα και να που έρχεται η αρκούδα πεινασμένη.


«Γιαγιά, ήρθα. Φέρε μου τα εγγόνια σου».


«Τι λες, καλέ, που θα σου δώσω εγώ τα εγγόνια μου να τα φας. Φύγε από εδώ και μην

τολμήσεις να ξαναπατήσεις το πόδι σου! Κατάλαβες; Ή μήπως θες να σου τα πω σε άλλη γλώσσα; »


«Ώστε με ξεγέλασες, ε; Τώρα θα δεις!»


Και όλο θυμό αρχίζει να βαράει η αρκούδα τις πόρτες και τα παράθυρα για να τα σπάσει και

να μπει μέσα στο σπίτι.


Η γιαγιά όμως δεν είπε ποτέ στην αρκούδα ότι, εκτός από τα τρία ζουμερά εγγόνια στο σπίτι, είχε κι έναν άγριο σκύλο στην αυλή, που άρχισε αμέσως να γαβγίζει.


Δεν άργησαν να μαζευτούν και άλλοι σκύλοι που φόβισαν την αρκούδα και την ανάγκασαν να

φύγει.


Έτσι λοιπόν, σώθηκαν η γιαγιά με τα πέντε εγγονάκια της. Χάρη στην εξυπνάδα της γιαγιάς και στον σκύλο της αυλής.


Και ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!


Επιμέλεια-διορθώσεις: Έλενα Στόιου

bottom of page