-page-001.jpg)
16 Σεπτεμβρίου Ημέρα Ανεξαρτησίας, η πιο μεγάλη γιορτή του χρόνου στο Μεξικό.
¡Viva Mexico! Φώναζαν από την τηλεόραση. ¡Viva! Αναφωνούσαν όλοι δυνατά στο εστιατόριο. ¡Viva la independencia! ξανά από την τηλεόραση. ¡Viva! πάλι όλοι μαζί στο εστιατόριο. ¡Viva Mexico! ¡Viva! ¡Viva Mexico! ¡Viva! τόσο δυνατά και τόσες πολλές φορές σαν να μην υπάρχει αύριο. Σφυρίγματα, ντουντούκες, πυροτεχνήματα, παιχνίδια που κάνουν θόρυβο, φωνές. Ημέρα ανεξαρτησίας σήμερα στο Μεξικό, η πιο σημαντική γιορτή του χρόνου. Το 1521 τους κατέκτησαν οι Ισπανοί, το 1821 τους ξεφορτώθηκαν και κάθε χρόνο στις 16 Σεπτεμβρίου το γιορτάζουν.
Μου έστειλε μήνυμα χθες μια νέα Μεξικανή φίλη να το γιορτάσουμε παρέα. “Δεν μπορείς να λείψεις από την πρώτη σου μέρα ανεξαρτησίας,” μου έγραφε, “δεν είναι πατριωτικό” και γελούσε. Το διασκεδάζουν οι Μεξικάνοι σκέφτηκα. Αν κάτι ξέρουν να κάνουν καλά είναι να το γλεντούν και να αυτοσαρκάζονται, σαν κι εμάς λίγο πολύ.
Οι εορτασμοί ξεκινούν από τις 15 Σεπτεμβρίου το βράδυ στις 11 και συνεχίζονται την επόμενη μέρα. Είναι ένας συνδυασμός 25ης Μαρτίου, 28ης Οκτωβρίου και... Πρωτοχρονιάς. Βγαίνει λοιπόν ο πρόεδρος του Μεξικού το βράδυ της προηγούμενης ανεμίζοντας τη μεξικάνικη σημαία, βγάζει έναν μικρό λόγο που ξεχειλίζει από πατριωτικά συνθήματα, φωνάζει ¡Viva Mexico! και ξεσηκώνει εκατομμύρια κόσμο που συγκεντρώνεται στο Zócalo, όπως συνηθίζουν να λένε τη μεγαλύτερη πλατεία στο κέντρο της πόλης. Όσοι δεν είναι στις πλατείες, είναι στα εστιατόρια και παρακολουθούν τις τηλεοράσεις. Όσοι δεν έχουν μεξικάνικη σημαία, έχουν άλλα διακοσμητικά, όπως μάσκες και μουστάκια (εμάς μας τα προμήθευσαν οι σερβιτόροι του εστιατορίου) και όλοι είναι ντυμένοι ή βαμμένοι στα λευκά, πράσινα και κόκκινα, τα χρώματα της μεξικάνικης σημαίας. Βάφουν το πρόσωπό τους και θυμούνται τους προγόνους τους. Την ίδια στιγμή βλέπεις στην τηλεόραση ένα υπερθέαμα από παιχνίδια, συναυλίες, χορούς και τραγούδια, σαν να μπαίνει ο καινούριος χρόνος.
“Πώς περάσατε τη μέρα σας;” με ρωτάει η νέα μου φίλη. Είπαμε να κάνουμε βόλτα στο Chapultepec (ένα από τα μεγαλύτερα πάρκα της Αμερικής κάπου διάβασα) αλλά είχε τόσο πολύ κόσμο που φύγαμε. Οι δρόμοι όμως ήταν άδειοι, λες και όλοι οι Μεξικανοί βρέθηκαν στο Chapultepec. “Κυριακή σήμερα,” μου λέει, “και αύριο είναι αργία, όλοι ήθελαν να αναπνεύσουν λίγο καθαρό αέρα και να ετοιμαστούν για το σημερινό ξενύχτι. Έτσι κάνουμε εμείς εδώ στο Μεξικό. Να φας Chile en Nogada και να πιεις Bandera Mexicana.” Τι είναι όλα αυτά; Το Chile en Nogada είναι το φαγητό που τρώνε την Ημέρα της Ανεξαρτησίας, καθώς τα συστατικά του εμπεριέχουν... τα χρώματα της μεξικάνικης σημαίας. Και η Bandera Mexicana είναι τεκίλα, χυμός λεμόνι και λίγο καυτερή κόκκινη σάλτσα (sangria το λένε εδώ) που τι συμβολίζει; Τα χρώματα της μεξικάνικης σημαίας...
Μόλις γύρισα στο σπίτι γκούγκλαρα να δω τι συμβολίζουν τα χρώματα στη σημαία τους. Το πράσινο την ελπίδα, το λευκό την ενότητα και το κόκκινο το αίμα των ηρώων. ¡Viva Mexico!
Comments