Τα αγαπημένα μου Μουσεία στην Πόλη του Μεξικού

Είναι πολλά, γύρω στα 150. Η πρωτεύουσα του Μεξικού θεωρείται από τις πόλεις με τα περισσότερα μουσεία του κόσμου. Κάποια ξεχωρίζουν ανάμεσα στους τουρίστες, άλλα ξεχώρισαν μέσα στην καρδιά μου, παρακάτω μερικά που θεωρώ ότι αξίζουν την προσοχή σου, αν φυσικά σου αρέσουν αυτού του είδους οι "διασκεδάσεις":

Το Εθνικό Μουσείο Ανθρωπολογίας

Πυραμίδες, πέτρινα ημερολόγια και τα γιγάντια κεφάλια των Ολμέκων, Αζτέκοι, Μάγια και όλοι οι Μεξικανοί του παλιού αλλιώτικου καιρού μαζεύονται για να σου πουν καλώς ήρθες.

Ένα από τα πιο διάσημα εκθέματα είναι η Πέτρα του Ήλιου, γνωστή και ως "Αζτέκικο ημερολόγιο" – ζυγίζει 24 τόνους. Την έχω σε τσάντα, την αγόρασα δερμάτινη από την πολιτεία Τσιάπας.

Το πιο περίβλεπτο μουσείο του Μεξικού είναι τεράστιο, οπότε αν το επισκεφτείς, φρόντισε να φορέσεις άνετα παπούτσια. Υποδέχεται δεκάδες επισκέπτες κάθε μέρα, αλλά δεν χρειάζεται να αγοράσεις ηλεκτρονικό εισιτήριο, οι ουρές φεύγουν γρήγορα.

Το Κάστρο του Chapultepec

είναι το απόλυτο «μεξικάνικο παραμύθι». Το μοναδικό κάστρο στη Βόρεια Αμερική που φιλοξένησε πραγματικούς αυτοκράτορες, κάτι σαν το Airbnb της βασιλικής ελίτ. Χτισμένο στην κορυφή ενός λόφου στο πάρκο του Chapultepec με θέα σούπερ ουάου, έχει πολυτελείς αίθουσες, γιγαντιαίους καθρέφτες για αυτοκρατορικές selfies και δεκάδες έργα τέχνης με προσωπογραφίες Ισπανών κατακτητών, τοιχογραφίες (τα διάσημα murales), πολυτελή μικροαντικείμενα, μεγαλοαντικείμενα, χαμός.

Η θέα.

Κάποτε στέγασε τον Μαξιμιλιανό της Αυστρίας και τη σύζυγό του Καρλότα, οι οποίοι έζησαν εκεί τη δική τους δραματική σαπουνόπερα. Μετά έγινε προεδρικό μέγαρο, αστεροσκοπείο, σήμερα λειτουργεί ως μουσείο. Απόφυγε τις Κυριακές, είναι δωρεάν για τους Μεξικανούς και δεν μπορείς να απολαύσεις τίποτα, ούτε καν τον αέρα που αναπνέεις.

Το Παιδικό Μουσείο Papalote

είναι το μέρος όπου τα παιδιά μπορούν να αγγίξουν, να πειραματιστούν και να μάθουν—χωρίς να ακούν τη φράση «μην το πειράζεις!». Είναι σαν ένα γιγαντιαίο εργαστήριο τρελών επιστημόνων, αλλά χωρίς επικίνδυνες εκρήξεις (συνήθως).

Με διαδραστικά εκθέματα που δεν έχουν τελειωμό, το μουσείο είναι ένας παιδικός παράδεισος. Αν είσαι παιδί, ετοιμάσου για μια μέρα γεμάτη δράση. Αν είσαι γονιός, ετοιμάσου να τρέχεις πίσω από το παιδί, ενώ εκείνο ανακαλύπτει τα μυστικά του κόσμου. Και στις δύο περιπτώσεις, θα περάσεις αξέχαστα, είναι πραγματικά για όλες τις παιδικές ηλικίες.

Το Μουσείο Soumaya

είναι σαν ένα γιγαντιαίο ασημένιο κοχύλι που ξέβρασε η θάλασσα στη μέση της Πόλης του Μεξικού. Φουτουριστική αρχιτεκτονική, κυματιστή πρόσοψη, ένας θησαυρός τέχνης, με έργα από τον Νταλί, τον Ροντέν, τον Βαν Γκογκ, τον Μποτιτσέλι και πολλούς άλλους διάσημους καλλιτέχνες. Μην περιμένεις να δεις γυναίκες καλλιτέχνες, δεν έχει. Η "γυναίκα" φιλοξενείται ως έργο τέχνης, σε πολλές περιπτώσεις γυμνή, και φυσικά ως επισκέπτρια του μουσείου, που τουλάχιστον τη μέρα που πήγα εγώ ήταν και η συντριπτική πλειοψηφία των επισκεπτών.

Πολύ σημαντική πληροφορία: Είναι δωρεάν. Δηλαδή, μπορείς να κάνεις μια βόλτα ανάμεσα σε έργα τέχνης εκατομμυρίων δολαρίων χωρίς να ξοδέψεις ούτε ένα πέσο. Αν λοιπόν θες να χαθείς σε ένα λαβύρινθο αριστουργημάτων ή απλά να τραβήξεις την πιο sci-fi selfie της ζωής σου, διάλεξε Soumaya. Ανοιχτό και τις Δευτέρες, που όλα τα υπόλοιπα μουσεία είναι κλειστά.

MUAC (Museo Universitario Arte Contemporáneo)

Το MUAC, το Πανεπιστημιακό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στην Πόλη του Μεξικού, είναι ένας ναός της avant-garde, όπου η τέχνη ξεπερνά τα όρια και η αντίληψή σου για το τι είναι "πίνακας", "γλυπτό" ή ακόμα και "μουσείο" μπορεί να αλλάξει ριζικά.

Αρχιτεκτονική & Χώρος:

Το κτίριο από μόνο του είναι εντυπωσιακό. Με τις μίνιμαλ γραμμές και τη μοντέρνα αρχιτεκτονική του, θυμίζει κάτι ανάμεσα σε high-tech πανεπιστημιακό εργαστήριο και μυστική βάση για καλλιτέχνες που σχεδιάζουν την επόμενη αισθητική επανάσταση. Ο χώρος είναι μεγάλος, φωτεινός και ιδανικός για να περιπλανηθείς, να χαθείς στις εκθέσεις και να βγάλεις ατμοσφαιρικές φωτογραφίες.

Εκθέσεις & Έργα:

Όπως σε κάθε μουσείο σύγχρονης τέχνης, το MUAC είναι ένα στοίχημα. Μπορεί να πέσεις πάνω σε μια εγκατάσταση που σε συγκινεί βαθιά ή σε ένα έργο που σε κάνει να ξύνεις το κεφάλι σου αναρωτώμενος αν κάποιος ξέχασε τα εργαλεία του στη γωνία. Οι εκθέσεις αλλάζουν συχνά, καλύπτοντας ένα ευρύ φάσμα καλλιτεχνικών προσεγγίσεων, από multimedia installations μέχρι κοινωνικά και πολιτικά σχόλια ανάλογα την εθνική ή την παγκόσμια επικαιρότητα.

Συμπέρασμα:

Το MUAC είναι ιδανικό για όσους αγαπούν τη σύγχρονη τέχνη και απολαμβάνουν να εξερευνούν νέες ιδέες και προοπτικές. Δεν είναι για όλους—αν προτιμάς τα κλασικά μουσεία με πίνακες που «βγάζουν νόημα» με την πρώτη ματιά, ίσως να σε μπερδέψει. Αν όμως σου αρέσει η τέχνη που σε κάνει να σκέφτεσαι, να συζητάς και (μερικές φορές) να γελάς με την πρωτοτυπία της, βρες το MUAC στα Google Maps και ρίξε μια ματιά.

Αν το Μουσείο της Φρίντα Κάλο στο Μεξικό

ήταν άνθρωπος, θα φορούσε λουλούδια στα μαλλιά, θα είχε πολύ έντονα φρύδια και θα σου έλεγε με ύφος «γιατί να θέλω τα πόδια μου, αφού έχω φτερά να πετάξω;»

Το διάσημο Casa Azul (Γαλάζιο Σπίτι) δεν είναι απλώς μουσείο, είναι μια καλλιτεχνική απόλαυση, ένας μικρός παράδεισος για τους λάτρεις της τέχνης, της ιστορίας και των… πολύ ιδιαίτερων ερωτικών σχέσεων (βλέπε Φρίντα με Ντιέγκο Ριβέρα, με Λίο Τρότσκι, με άλλες γυναίκες). Εκεί θα βρεις από ζωγραφιές και προσωπικά αντικείμενα μέχρι το κρεβάτι της Φρίντα – ναι, εκείνο με τον καθρέφτη που την έκανε βασίλισσα των αυτοπροσωπογραφιών, την πρώτη ίσως selfie queen.

Κλείσε εισιτήριο όσο πιο νωρίς γίνεται, είναι αμιγώς ηλεκτρονικό με πολύ αυστηρά ραντεβού. Είναι ίσως το πιο δημοφιλές μουσείο μετά το Ανθρωπολογίας, έχει ουρές απ' έξω. Να σου πω κι ένα μικρό κουτσομπολιό: κάποια στιγμή είδα μια αγγελία για της θέση της anfitriona του μουσείου, ας πούμε αυτός ή αυτή που υποδέχεται τους επισκέπτες, έκανα αμέσως αίτηση, με πήραν σχεδόν αμέσως να μου πουν ότι είμαι overqualified. Γιατί, ρε παιδιά; Είναι μια θέση για ένα άτομο χωρίς μεγάλη εμπειρία. Γιατί όμως; Το ωράριο είναι 9 το πρωί με 7 το απόγευμα, κάθε μέρα εκτός Δευτέρας, και ο μισθός 10.000 πέσος... 500 ευρώ. Γιατί όμως δεν το διευκρινίζετε στην αγγελία να μη χάνουμε χρόνο; Και εκτός αυτού, ένα παγκόσμιας εμβέλειας μουσείο με εκατοντάδες επισκέπτες καθημερινά, εκατομμύρια τον χρόνο, με ακριβό μάλιστα εισιτήριο, 250 πέσος για τους ξένους, ας πούμε 12 ευρώ, και δίνει 500 ευρώ σε έναν νέο εργαζόμενο που δουλεύει 10ωρο 6 μέρες την εβδομάδα...

Το Μουσείο Anahuacalli

φιλοξενεί την προσωπική συλλογή του Ντιέγκο Ριβέρα και είναι μακράν το αγαπημένο μου μουσείο. Διακρίνεις σε όλους τους ορόφους το πάθος του καλλιτέχνη για τις πυραμίδες, τις μεξικάνικες φυλές, τη γυναίκα, τη γυναικεία γονιμότητα και τη γυναικεία σεξουαλικότητα. Είναι ένα εντυπωσιακό ηφαιστειακό πέτρινο κτίσμα, κάπως σαν διαστημόπλοιο των Μάγια έτοιμο για απογείωση, γεμάτο με προϊσπανική τέχνη που ο Ριβέρα συγκέντρωνε με την ίδια μανία που κάποιος συλλέγει μαγνητάκια ψυγείου από ταξίδια.

Το μουσείο έχει τρεις βασικούς ορόφους, καθένας από τους οποίους αντιπροσωπεύει μια διαφορετική συμβολική σφαίρα:

1. Υπόγειο (Κάτω Κόσμος - Mictlán)

Συμβολίζει τον κάτω κόσμο, τη μεταθανάτια ζωή σύμφωνα με τις Αζτεκικές και άλλες μεσοαμερικανικές πεποιθήσεις. Εδώ εκτίθενται αντικείμενα που σχετίζονται με θρησκευτικές τελετές, τον θάνατο και τις προσφορές στους θεούς.

2. Κύριος Όροφος (Γη - Επίπεδο των Ανθρώπων)

Αντιπροσωπεύει τον κόσμο των ζωντανών και την καθημερινή ζωή των αρχαίων πολιτισμών. Φιλοξενεί κεραμικά, γλυπτά και χρηστικά αντικείμενα.

3. Άνω Όροφος (Ουρανός - Τομέας των Θεών)

Συμβολίζει τον ουρανό, τη σύνδεση με τους θεούς και τις αστρονομικές γνώσεις των αρχαίων Μεσοαμερικανών.vΑπό εδώ, οι επισκέπτες έχουν θέα στην Πόλη του Μεξικού και το ηφαίστειο Popocatépetl. Κάθε φορά που πάω βγάζω την αγαπημένη μου σέλφι πάνω στην ταράτσα και νιώθω σαν τη θέα Κοατλίκουε, τη θέα της γης, της γέννησης, του θανάτου και της αναγέννησης!

Το Μουσείο Bellas Artes

το πιο εμβληματικό ίσως κτίριο του Μεξικού, απλά πανέμορφο. Απ' έξω. Από μέσα δεν θα το χαρακτήριζα το ίδιο εντυπωσιακό. Ωστόσο, έχει γιγαντιαίες τοιχογραφίες από μεξικανούς θρύλους όπως ο Ντιέγκο Ριβέρα, εκθέσεις που καλύπτουν από κλασική ζωγραφική μέχρι σύγχρονη τέχνη, και μια αίθουσα συναυλιών που φιλοξενεί όπερες, μπαλέτα και μουσικές παραστάσεις πολύ ενδιαφέρουσες, ακόμα μια για μένα που συνήθως ακούω playlists με reggaeton.

Το Museo de Arte Moderno

ήταν μια ενδιαφέρουσα εμπειρία—σίγουρα αξίζει μια επίσκεψη, αλλά δεν με ενθουσίασε απόλυτα. Υπάρχουν εντυπωσιακά εκθέματα όπως οι Δύο Φρίντες που είναι από τα πιο αγαπημένα μου, όμως γενικά προτιμώ το MUAC που ανέφερα παραπάνω, μια πιο ζωντανή και αυθόρμητη επαφή κυρίως με τη σύγχρονη τέχνη. Περισσότερο θα έλεγα με συναρπάζουν οι ανοιχτές αγορές στις πλατείες, όπου νέοι καλλιτέχνες εκθέτουν τα έργα τους. Υπάρχει κάτι πιο αληθινό και άμεσο σε αυτή την εμπειρία—η δυνατότητα να μιλήσεις με τον δημιουργό, να δεις την τέχνη να γεννιέται μέσα από τον παλμό της πόλης. Έχω συναντήσει διάφορα γκρουπς Ελλήνων που θα επισκεφτούν το Μουσείο Ανθρωπολογίας, μετά θα πάνε στο Κάστρο του Τσαπουλτεπέκ και στο τέλος θα αφήσουν το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης, είναι σε μια ακτίνα περπατήσιμη. Αν έχεις όρεξη και ποδαρόδρομο καμία αντίρρηση, εγώ στη θέση του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης θα προτιμούσα να πιω έναν καφέ να ξεκουραστώ και να χαζεύω όσους κάνουν βόλτα στο Πάρκο του Τσαπουλτεπέκ. Αλλά γούστα είναι αυτά.