Της καθαρίστριας το ανάγνωσμα...

Τι συμβαίνει με το πολύπαθο αυτό επάγγελμα στην Πόλη του Μεξικού;

Να εδώ προβληματίζομαι παρέα με τη Φρίντα Κάλο.

Και οι περιπέτειες στο Μεξικό συνεχίζονται...

Είναι περίοδος βροχών και σχεδόν κάθε απόγευμα βρέχει καταρρακτωδώς.

Προς το παρόν, έχουμε ένα παλιό παραδοσιακό σπίτι στην Κοντέσα που είναι μια περιοχή δίπλα στη Ρόμα, όμορφη και αρχοντική θα τη χαρακτήριζα, αλλά κατά κύριο λόγο παλιά. Αν και τα σπίτια εκ πρώτης όψεως φαίνονται όμορφα, επειδή είναι παλιά, βγάζουν προβλήματα. Χθες είχε μια τροπική καταιγίδα που μας έκανε να μαζεύουμε νερά από τα πατώματα, ενώ το μπάνιο που είναι στο υπόγειο γέμισε με λάσπες...

Ειδοποίησα τη σπιτονοικοκυρά που έστειλε αμέσως μια καθαρίστρια να μαζέψει τα σπασμένα.

Μια που ανέφερα τη λέξη "καθαρίστρια", να σας πω τα περίεργα που συναντώ εδώ με τις κυρίες που καθαρίζουν τα σπίτια και που νομίζω ότι απέχουν έτη φωτός από τη σύχρονη ελληνική πραγματικότητα. Δεν είχα ποτέ καθαριστή ή καθαρίστρια, πάντα καθάριζα μόνη μου το σπίτι μου - ακόμα και ως παιδί δεν άφηνα ποτέ τη μάνα μου να καθαρίσει το δωμάτιό μου. Ωστόσο, εδώ ήταν το πρώτο πράγμα που μου συνέστησαν: μόλις μετακομίσω στο νέο μου σπίτι να προσλάβω μία καθαρίστρια - μία μουτσάτσα (muchacha στα ισπανικά) όπως είθισται να τις λένε. Όλοι όσοι γνωρίζω στην πόλη του Μεξικού έχουν μουτσάτσα, αλλά κανείς δεν είναι πλούσιος. Πολύ περίεργο μου φάνηκε στην αρχή, αλλά μάλλον είναι κομμάτι της μεξικάνικης κουλτούρας. Τι να πω... Πιστεύω ότι ακόμα και οι ίδιες οι καθαρίστριες έχουν στο σπίτι τους άλλες καθαρίστριες. Όσες έχουν σπίτι δηλαδή, γιατί πολλές είναι αυτές που μένουν μόνιμα στα σπίτια που καθαρίζουν και γίνονται σιγά-σιγά μέλη της οικογένειας. Κάτι σαν τους παραγιούς και τις παρακόρες που ήταν πολύ της μόδας κάποτε στην παλιά Ελλάδα. Για όσους με ξέρουν καλύτερα, όλη μου η φεμινιστική ύπαρξη επαναστατεί και μόνο με τη λέξη καθαρίστρια...

Το άλλο περίεργο μου συνέβη τον περασμένο Δεκέμβρη που επισκέφτηκα για πρώτη φορά το Μεξικό. Ήρθε λοιπόν άξαφνα μια καθαρίστρια στο σπίτι air bnb που μέναμε και βάλθηκα να τη βοηθάω με τις δουλειές. Την πήρε το μάτι μου κάποια στιγμή που δαγκώθηκε, φυσούσε και ξεφυσούσε, δεν ένιωθε άνετα, γι' αυτό κι εγώ πήρα των ομματιών μου κι έφυγα. Όταν αργότερα το συζήτησα με κόσμο, μου είπαν ότι αυτό που έκανα προφανώς την προσέβαλε... Ήταν σαν να την κατηγόρησα ότι δεν έκανε καλά τις δουλειές του σπιτιού, επειδή πήγα να τη βοηθήσω! Για να καταλάβω καλύτερα τη μεξικάνικη φιλοσοφία σε αυτό το θέμα, μου ανέφεραν ως παράδειγμα ότι στην πόλη του Μεξικού δεν κυκλοφορούν ιδιαίτερα τα πλυντήρια πιάτων, γιατί έτσι δεν θα έχει η μουτσάτσα αρκετή δουλειά με το πλύσιμο των πιάτων!

Κατά τα άλλα, χθες έκανα μια βόλτα στο Museo de Arte Moderno σε μια πόλη που βρίθει από μουσεία, προμηθεύτηκα νέο μεξικάνικο νούμερο για το κινητό μου και μίλησα για πρώτη φορά με τους γονείς μου μέσω messenger, που έρχονται επιτέλους σε επαφή με τα smart phones και μαθαίνουν σαν τα παιδάκια τα νέα μέσα τηλεπικοινωνίας. Πώς αλλιώς να επικοινωνήσουν οι δόλιοι με την κόρη τους στο Μεξικό...; Ανάγκα και θεοί πείθονται.